Veit ekki....

Þá er helgin búin og ég er búin að hafa lllaaaannnggggtttt frí.

Kristófer átti afmæli á föstudaginn og fékk hann hlaupahjól frá honum Kormáki og er þetta aðal leikfangið núna. Við buðum síðan vinum okkar hér í Danmörku í afmæli í tilefni afmæli beggja strákanna. Að sjálfsögðu var ég með allt of mikið af kökum og komu Óli og Ásta til okkar aftur í gær og er samt nóg eftir, hmmmm þarf kannski að læra að kúpla mig niður. En strákarnir voru ánægðir með daginn, þannig að þetta er nú í lagi.

Í gær var bara unnið í garðinum og svo slappað af.

Vá þetta er alveg svakaleg færsla, hehe, bara svona eitt gullkorn í restina frá Kristófer Inga. Hann stóð upp á bekk sem er utan við húsið og bekkurinn valt og á hælin á honum. Hann grét að sjálfsögðu eins og hann væri stórslasaður (enda örugglega hrikalega vont). Í morgun segir hann svo að hann sé betri, svo ég spyr hann "ok, ertu sem sagt ekki stór slasaður", "Jú, ég er stór slasaður, en ekki stór stór slasaður", "ha, þarf ég þá ekki að hringja á sjúkrabíl", " nei, ég er ekki svo mikið stór slasaður, ég er ekki svona sjúkrabíl eða lækna slasaður, bara svona heima slasaður", hehe. Ég átti mjög erfitt með að halda andlitinu.

Knús og kossar

Bergþóra og co