Innilega til......

hamingju með afmælin ykkar elsku Aðalheiður og Hlynur. Þið verðið örugglega risastór þegar ég sé ykkur loksins, 5 ára, það er ekkert smá áfangi. Afmælis og saknaðarkveðjur frá okkur í Danaveldi.

Jæja það er kannski komin tími til að skrifa aðeins um þennan fund sem ég var á á mánudaginn. Kennarinn minn kom á leikskólann til þess að fá að heyra hvernig gengi og að heyra formlega hvort ég væri búin að ná starfsnáminu. Ég var svo stressuð að þið getið ekki ímyndað ykkur það. Ég byrja á því að sína honum leikskólann og leist honum mjög vel á, þegar við komum inn á skrifstofuna er svo það fyrsta sem hann segir "ég veit ekki til hvers ég er hérna, það lítur allt svo vel út á skýrslunni", mér létti mikið, og var hann mest spenntur að heyra hvað við værum að vinna með og hvernig. Þetta var mjög afslappað og fínt, og fékk hann og ég að vita formlega að ég væri búin að ná, en ég get sagt ykkur það að lappirnar á mér voru eins og hlaup þegar ég stóð upp eftir þetta.

Annars gengur allt sinn vanagang hér á bæ, brjálað að gera hjá öllum, ekki hægt að segja að okkur leiðist. En mikið verður gott að komast í jólafrí.

Jæja, nenni ekki meiru. Er að fara að baka sörur, mmmmmm.

Knús og koss

Bergþóra og co

Jæja þá er netið komið aftur:)

Vikan hjá okkur er búin að vera róleg, ég varð veik á laugardaginn. Fann bara hvernig hitinn steig á leiðinni upp í Ikea, við þurftum líka upp í Álaborg að ná í dót fyrir Jón, þar sem hann verður í Arhus næstu vikurnar. Ég svaf mest allan tíman sem við vorum á ferð, þannig að þetta var ekki mjög ánægjuleg ferð, en hafðist. Ég var svo heima mánudag og þriðjudag frá vinnu, en var mjög glöð að fara  aftur í vinnu á miðvikudag.

Fordinn var bilaður eins og ég sagði frá síðast og fengum við hann úr viðgerð í dag. Maðurinn hélt að heddið væri farið, en sem betur fer var það bara heddpakkningin. Ég er samt búin að komast að því enn og aftur að TOYOTA eru bestu bílarnir.

Kormákur er hjá vini sínum núna og gistir þar, við notuðum tækifærið og skelltum okkur upp í Give til að kaupa hluta af jólagjöfinni hans og svo í baksturinn, þannig að hægt sé að bara einhverjar smákökur fyrir jólin.

Ég er núna að láta mig kvíða fyrir fundinum sem ég verð með á mánudaginn, með leiðbeinandanum á leikskólanum og kennara frá skólanum, þarna förum við yfir hvernig allt hefur gengið. Ég veit að ég verð góðkennd, en leiðbeinandinn minn er búin að vera í fríi alla vikuna og veit ég ekkert hvernig þetta verður eða hvað hún hefur skrifað. En ég segi ykkur betur frá þessu á mánudaginn.

Þar til næst, verið góð hvert við annað.

Knús og koss

Bergþóra og co

Sorrrryyyyyy

En betra er seint en aldrei. Internetið var nú líka að stríða okkur eftir flutningana, en datt loksins inn í dag, jei. Það er nú mikið búið að gerast hjá litlu familien í danaveldi. Núna er rétt rúm vika síðan Jóhanna og Ingimundur fóru heim aftur. Við áttum alveg frábæra viku með þeim og nutum þess bara að vera saman. Það var lítið verslað, lentum í fangelsi og eyddum síðasta deginum þeirra í köben saman. Ingimundur greyið fór að gráta út á flugvelli, og vildi ekki segja bless, en hann lét sig nú hafa það og gaf okkur öllum risaknús. Mér fannst nú betra að hafa þetta eins stutt og hægt væri því að ég er að æfa mig í að gráta EKKI á flugvöllum (tókst næstum). Elsku Jóhanna og Ingimundur takk æðislega fyrir frábæra viku, hlökkum til að hitta ykkur aftur.

 

Æi, já þið viljið kannski vita eitthvað um fangelsisvistina okkarVið fórum í gamla ríkisfangelsið í Horsens, því var lokað og gert að safni og núna held ég að það eigi að byggja hótel (er samt ekki alveg viss). Þarna löbbuðum við um og kíktum inn í klefana og fannst strákunum þetta mjög spennandi en samt svolítið óhuggulegt í leiðinni.

 

Síðan að þau fóru er ég búin að vera að hugsa um börnin, vinna, læra og pakka. Endaði að vísu í smá tímaþröng með að pakka, en þetta hafðist allt og fluttum við mest allt á föstudaginn, með góðri aðstoð frá Kristni og börnum og Óla, Ástu og börnum. Takk æðislega fyrir hjálpina. Við komumst að vísu að því að hjólinu hans Kormáks hafði verið stolið, það var greinilega nýbúið að því þar sem ég sá það úti á miðvikudaginn og þetta er samt ekkert sem maður er alltaf að pæla í. Við vorum frekar fúl yfir þessu og bjuggumst ekki við þessu þarna uppfrá, langt frá öllu. En það er ekkert sem við getum gert, nema að kaupa nýtt handa honum næsta sumar.

 

Á laugardaginn fórum ég og Kormákur niður í íbúð og fylltum vinnubílinn hans Jóns af dóti, fórum í Bilka að versla og aumingja Kormákur var varla að komast fyrir í bílnum á leiðinni heim. Óli, Ástu og co komu í mat á laugardaginn í íslenskt lambalæri, það ver eldað á eldgamla mátan, kryddað bara með salti og pipar, klikkar ekki. Við fengum okkur svo aðeins of mikið neðan í því og höfðum við hjónin timburmenn á yfirvinnu á sunnudaginn. Við vorum að vísu mjög þreytt á þeim og vorum dauðfeginn þegar þeir fóru. Við skelltum okkur þá niður í íbúð, tókum gardínur og myndir niður og er þá íbúðin gersamlega tóm núna

Við lofuðum eldri hjónum á efri hæðinni að koma og segja bless áður en við færum alveg og gerðum við það í gær. Þau voru rosalega ánægð okkar vegna að vera að flytja, og bíða þau sjálf eftir að geta flutt. Þau voru nú svo yndisleg og gáfu strákunum kveðjugjöf, þeir fengu lego og voru þeir hæstánægðir með þetta, léku sér mikið þegar við komum heim.

 

Ég set inn myndir um leið og ég hef tíma til að anda.

Knús og koss

Bergþóra og co

Ringing og meiri rigning

Það var nú alveg brjálað að gera í gær þar sem við vorum að undirbúa komu Jóhönnu og Ingimundar. Ég ætlaði að reyna að fá klippingu og gekk það nú ekki upp, þannig að við löbbuðum göngugötuna og fórum svo á Flóamarkað, þar var nú ekkert spennandi. Ég keypti þó Dior sólgleraugu á 100 dkr og var það, það eina, nei alveg rétt, ég keypti egg líka. Við náðum svo að versla og fara með dót og frystivörur upp í hús áður en við fórum að ná í þau á lestarstöðina. Ingimundi fannst mjög gaman í flugvélinni en ekki eins gaman í lestinni, þannig að hann var nú feginn að koma hingað eftir allt þetta ferðalag. Það var eitt sem honum fannst þó athugavert og það var hvernig fólk talaði, þetta er nú líka svolítið skrítið tungumál sem er talað hérna.

Strákarnir voru fyrir löngu búnir að ákveða hvað átti að vera í matinn og elduðum við því kjúkling í kóki, höfðum brauð, hrísgrjón og ferskt salat með. Ingimundi fannst hrísgrjónin og brauðið gott, en sósan var ógeðsleg (um að gera að vera hreinskilin, hehehe). Við horfðum á mynd, borðuðum nammi og snakk. Ég og Jóhanna vorum duglegar í hvítvíninu, bjórnum, grandi og mozart, mmmmm gott (það vantaði þó örlítið upp á heilsuna í morgun).

Við skelltum okkur í Legoland í dag og það var grenjandi rigning. Þrátt fyrir alla rigninguna skemmtum við okkur alveg konunglega. Strákarnir fóru í flest öll tækin og þegar við vorum öll orðin blaut og köld (aðallega köld) drifum við okkur heim. Kíktum á nýja húsið og fórum með lærið og slátrið í frystikistuna í leiðinni. Takk fyrir sendinguna mamma og pabbi, eins og venjulega var þetta alveg æði. Jóhanna kom nú með slatta af íslensku nammi, cheerios, lucky charms, innflutningsgjöf ofl og þökkum við innilega fyrir það. Í innflutningsgjöf fengum við glös sem heita fjölskyldan mín, bók sem heitir Til hamingju með nýja heimilið og geisladisk, elsku mamma, pabbi, Árni, Jóhanna, Steini og börn, Valgerður, Halldór og litla snúlla takk æðislega fyrir þetta, rosalega flott.

Jæja það er best að klára að elda.

Knús og koss

Bergþóra og co

Næstum allir.....

komnir í helgarfrí. Jón er að vinna aftur þessa helgi, þannig að líklega sjáum við hann aftur eftir viku. Ég er nú að vona að hann komist eitthvað heim um helgina eða í vikunni, annars er þetta svo langur tími sem þessi elska er í burtu.

Vikan er búin að vera róleg en samt nóg að gera. Ég er ennþá að vinna í því að þrífa húsið okkar, en þetta tekur svo langan tíma þegar ekki er hægt að vera lengi í einu. Strákarnir eru alveg ótrúlega duglegir þarna, leika sér í garðinum, spila í tölvu og eru með smá dót til að leika sér með. Þeir eru reyndar með eitt fast verkefni og það er að sjá til þess að það sé alltaf nóg brenni í fötunni okkar, þannig að við getum kveikt upp í brenniofninum okkar.

Starfsnámið mitt gengur alveg vonum framar að mér finnst, þær eru rosalega duglegar að efla sjálfstraustið hjá manni. Mér fannst nú yfirleitt að ég hefði þokkalega mikið sjálfstraust, en á það víst að draga mig til baka ef ég er ekki viss hvað ég á að gera í staðin fyrir að halda áfram, hmmmm, kannski að þetta sé rétt. En leiðbeinandinn minn segir að hún gæti samt góðkennt mig núna, þannig að ég er að gera eitthvað rétt.

Kormákur sagði við mig í gær "mamma, mér finnst Ísland betra en Danmörk", "nú af hverju", "æ, af því að mig vantar stundum meira knús en bara frá ykkur pabba, sérstaklega svona á kvöldin þegar ég er að fara að sofa", "ok", "já ég var orðin svo vanur því að fá knús frá ömmu, afa og Árna líka", hehe. Þetta var síðan rætt fram og til baka, en þrátt fyrir mikinn söknuð á fjölskylduna þá höfum við það gott hérna.

Núna bíðum við spennt eftir morgundeginum kl 17:25, því að þá stöndum við niður á lestarstöð og tökum á móti Jóhönnu og Ingimundi, hehe strákarnir eru fyrir löngu búnir að ákveða hvað á að vera í matinn og svo er planlagt nammi, snakk, rauðvíns og ostakvöld á morgun, mmmm, notó.

Knús og koss

Bergþóra og co

Haldið endilega áfram að kvitta.

Jei, við erum komin með húsið:)

Við fengu húsið okkar afhent á miðvikudaginn og fórum í Legoland á flugeldasýningu til að fagna því, um leið og flugeldasýningin byrjaði þá fór að rigna. Við buðum vini hans Kormáks með okkur og fengu þeir að ráfa þarna um tveir, þetta fannst þeim bara æði. Kristófer naut þess að vera einn með okkur en fékk rosalega lítið hjarta í flugeldasýningunni og fór að hágráta og vildi ekki þessi læti, ég og hann löbbuðum því í áttina að bílnum og biðum eftir hinum við innganginn. Okkur finnst nú pínu furðulegt hvernig húsin eru afhent hérna miðað við allt vesenið í kringum það að kaupa. Fyrrverandi húseigandi skildi örbylgjuofninn sinn eftir og sagði að ef við vildum hann ekki þá gætum við bara hent honum, hann skildi eftir eina uppþvottavélatöflu, smá gluggahreinsir ofl. Við hlógum nú af þessu og ég veit að ég fæ nóg að gera við að þrífa.

Við erum búin að vera snúast í ýmsu út af húsinu, við erum búin að flytja ýmislegt fram og tilbaka (samt mest fram). Rúna, Mads og Emma komu til okkar í gær að hjálpa okkur við að mála húsið. Þannig að við byrjuðum í gær um 2 leitið og kláruðum núna í dag um 3 leitið. Þetta var ekkert smá mikil hjálp að fá þau, við hefðum örugglega rétt verið hálfnuð ef þau hefðu ekki komið. Mads er nú málari að mennt, þannig að hann gerði allt á þreföldum hraða miðað við okkur hin og skildi ekkert af hverju við vorum svona lengi að þessu. Takk fyrir hjálpina, þetta var æði og mikill munur á húsinu okkar. Við bárum inn nýja ísskápinn og frystikistuna, en mig vantar sterkari heldur en mínar til að bara þvottavélina inn, púffffff hvað hún er þung.

Á morgun er svo planið að þrífa þarna uppfrá og fara með ýmislegt dót sem er fyrir okkur hér. Svo verður lítið sem ekkert gert fyrr en aðra helgina í nóvember. Nema þar að segja að gera ýmislegt fyrir skólann, undirbúa fund með kennaranum og leiðbeinandanum mínum, þar kemur sem sagt í ljós hvort ég standist starfsnámið. En í millitíðinni koma nú Jóhanna og Ingimundur til okkar og verða í viku, við hlökkum svo til.

Setti inn nýjar myndir í albúmið um húsið okkar.

Knús og koss

Bergþóra og co